بر فرق ظلم تیغ شرر بار، زینب است
شمس حجاب گنبد دوار، زینب است
بدر سپهر عصمت و ایثار، زینب است
محبوبه ی حبیه ی دادار، زینب است
مسطوره ی سلاله ی اطهار، زینب است
منصوره ی نرفته سر دار، زینب است
نون و القلم نبی است و ما یسطرون حسین طاق فلک علی است، به عالم ستون حسین
خلقت تمام، حضرت زهراست، خون حسین هستی تمام ظاهر ما فی البطون حسین
با یک قیامت است هم الغالبون حسین در این قیام نقطه پرگار زینب است
سرچشمه های پرطپش کوهسار از اوست
دریا از اوست جذبه ی هر آبشار از اوست
تیغ کلام فاطمی اش آب دار از اوست
تفسیر آیه های غم و انتظار از اوست
آری تمام هیمنه ی ذوالفقار از اوست
از کربلا بپرس علمدار، زینب است
قلب جهان به عمق زمین غرق جنب و جوش آتشفشان قهر خداوند در خروش
هو هوی ذوالفقار علی می رسد به گوش در هیبتی زحیدر کرار زینب است
پیداترین ستاره دیبای خلقت است
زیباترین سروده لبهای خلقت است
زهراترین زهره زهرای خلقت است
لیلاترین لیلی لیلای خلقت است
شیواترین سوال معمای خلقت است
گنجینه ی جزیره ی اسرار زینب است
چشم ستاره دربه در جستجوی ماه بر روی نیزه دیده ی زینب گرفت راه
مبهوت می نمود به سر نیزه ای نگاه آتش کشید شعله ز دل تا کشید آه
کی جان پناه زینب و اطفال بی پناه راحت بخواب چونکه پرستار زینب است
این کیست؟ این که سجده کند عشق در برش
این کیست؟ این که سینه درند در برابرش
این کیست؟ این که از جلوات مطهرش
عالم نیود غیر غباری ز محضرش
فرموده است از برکاتش برادرش
آئینه دار حیدر کرار، زینب است
خورشید روی قله ی نی آشکار شد کوچکترین ستاره سر شیرخوار شد
ناموس حق به ناقه ی عریان سوار شد هشتاد و چهار خسته به هم، هم قطار شد
زیباترین ستاره ی دنباله دار شد در این مسیر نور جلودار، زینب است
از نای من به ناله چو افتاد نای نی
عالم شنید از پس آن های های نی
تو بر فراز نیزه و من در قفای نی
آنقدر سنگ خورده ام از لابه لای نی
تا اینکه یافتم سرت از رد پای نی
هجران توست آتش و نیزار زینب است
پشتش شکست بس که بر او آسمان گریست حتی به حال و روز دلش کاروان گریست
از خنده های حرمله و ساربان گریست بر گیسوان شعله ور کودکان گریست
از ضربه های دم به دم خیزران گریست بر خیل اشک قافله سالار، زینب است
قرآن بخوان که حفظ شود آبروی تو
رنگین شده است ساقه ی نی از گلوی تو
در حسرتم که نیزه کند شانه موی تو
ای منتهای آرزویم گفتگوی تو
ای نازنین بناز خریدار، زینب است
زینب اگر نبود اثر کربلا نبود شیرازه ای برای کتاب خدا نبود
زینب اگر نبود علم حق بپا نبود این خیمه ها و پرچم و رخت عزا نبود
یک یا حسین بر لب ما و شما نبود در کار عشق گرمی بازار، زینب است
با این که قد خمیده ام و داغ دیده ام
فتح الفتوح کرده ام هرجا رسیده ام
گر نیش کعب نی به وجودم خریده ام
گر طعم تازیانه چو مادر چشیده ام
چون کوه ایستاده ام ای سر بریده ام
در اوج اقتدار جهاندار، زینب است
زینب کجا و خنده ی اشرار؟ یا حسین..! زینب کجا و کوچه و بازار؟ یا حسین..!
زینب کجا و مجلس اغیار؟ یا حسین..! زینب کجا و این همه آزار؟ یا حسین..!
زینب کجا و طشت و سر یار؟ یا حسین..! در پنجه های بغض گرفتار، زینب است
شاعرش را هرچه پشتم پیدا نکردم.
حسین جعفرنیا