بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی زیارت جامعه ی کبیره رو می خونم با خودم فکر می کنم این انسان های فوق العاده، این انسان های والا مقام و این ائمه معصومین ما برای نشان دادن چه دینی به بشریت معرفی شدند؟ این دینی که به ما می گوید دروغ نگویید، غیبت نکنید، به پدر و مادر خود نیکی کنید و ...! یعنی اگر امامان معصوم ما نمی آمدند مردم نمی دانستند که اینها خوبی هستند و باید اینگونه بود و از بدیها پرهیز کرد؟ ولله همه می دانستند. همونطوری که در جامعه ی کنونی مردم بدون اینکه پیامبر و امامی به چشم دیده باشند میدانند که دروغ و تهمت و دزدی و قتل و غارت و ... از رذیلت های اخلاقی است و خوش اخلاق بودن، صداقت داشتن، همدردی و همدلی با دیگر انسان ها، کمک به نیازمندان و ... از فضیلت های اخلاقی است. یعنی امام حسین (ع) با آن وضع فجیع در بیابان به شهادت رسید برای این دین؟ یعنی امام علی (ع) سالها مظلومیت کشید، حضرت فاطمه زهرا با اون وضع به شهادت رسید و فرزندانشان آن همه مظلومیت داشتند فقط برای این دین؟ من اینطور فکر نمی کنم.
واقعیت این است که این چیزی به ما در زندگی روزمره داریم دست و پا شکسته به آن عمل می کنیم یک دین حداقلی است. ای کاش صاحب عصر ما می آمد و به ما می فهماند دین چیست و ما را از این «معیشت زنکا» بیرون می کشید.
