گفتنی ها

صدای مقام معظم رهبری که فرموده بودند برای شهادت حضرت زهرا مثل عاشورا و تاسوعا هیئتهای عزاداری به خیابان ها بیایند هیچ وقت از یاد گوشهایم نمی رود. دنبال هیئتی می گشتم که شب شهادت بیرون بیایند. مادرم زنگ زد و گفت مسجد هیئت را بیرون آورده است. من که سر از پا نمی شناختم خیلی زود حاضر شدم و بیرون آمدم. هیئت حرکت کرده بود و من عقب مانده بودم. اما نمی دانم آن مسافت را چگونه طی کردم. بالاخره به هیئت رسیدم. 

صحنه ی جالبی بود. از وسط بلوار اصلی کیانپارس که همیشه مملو از دخترها و پسرهایی ست که برای گذرندان عمرشان به خیابانها می آیند (و خودتان می دانید به چه وضعی می آیند! طوری شال را روی سرشان می گذارند که آدم دوست دارد بگوید: «جون مادرت اون شال رو از سرت بردار!») از وسط این دخترها و پسرها، از وسط فست فودی ها و مغازه های مجلل لوستر و مبلمان، یک کاروان غم با پرچم های سیاه در حال حرکت بود، سرم را پایین انداختم و به یاد مظلومیت مادر، به یاد مظلومیت مولا ... 

همان طور که سرم پایین بود توی دلم به امام زمان گفتم: اماما شرمنده ام، از سیاهی رویم شرمنده ام. از صدای ضبط ماشین هایی که پشت سرمان در حال رفت و آمدند شرمنده ام. تو بزرگی کن و ببخش. سایه ات را از سر ما کم نکن که بی لطف حضورت ما نیست و نابودیم.