السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

آمدم ای شاه پناهم بده                 خط امانی ز گناهم بده

ای حرمت ملجأ درماندگان                  دور مران از در و راهم بده

ای گل بی‌خار گلستان عشق                  قرب مکانی چو گیاهم بده

لایق وصل تو که من نیستم                   اذن به یک لحظه نگاهم بده

ای که حریمت مَثل کهرباست                  شوق و سبک خیزی کاهم بده

تا که ز عشق تو گدازم چو شمع                  گرمی جان‌سوز به آهم بده

لشکر شیطان به کمین منند                  بی‌کسم ای شاه پناهم بده

از صف مژگان نگهی کن به من                  با نظری یار و سپاهم بده

در شب اول که به قبرم نهند                  نور بدان شام سیاهم بده

ای که عطابخش همه عالمی                  جمله حاجات مرا هم بده

آن چه صلاح است برای «حسان»                 از تو اگر هم که نخواهم بده

شعر از حبیب‌ چایچیان (حسان)

جمعه عصر

جمعه عصر شد اما نیامدی

مویم سپید، رویم سیاه که آقا نیامدی

بازار یوسف فروشی که داغ داغ

ما نیز سکوت کرده ایم و آقا نیامدی

کرسی آزاد اندیشی با موضوع حجاب

مدتی پیش تو دانشگاه کرسی آزاد اندیشی گذاشته بودند با موضوع حجاب. برای شرکت تو این کرسی برنامه ریزی نکرده بودم چون تو همون ساعت کلاس داشتم اما کمی زودتر از ساعت کلاس رسیدم دانشگاه، گفتم برم سالن آمفی تئاتر سری بزنم تا وقت کلاس. خب رفتم و دیدم که کرسی شروع شده. هرکسی می رفت بالا و نظر خودشو بیان می کرد. یکی مخالف و یکی موافق. یکی گفت همه باید آزاد باشند. هرکس رو توی قبر خودش می خوابونند و ازین حرفهای تکراری که خیلی هاشون با مبانی دینمون مغایرت داره. یکی رفت بالا گفت من زیاد کتاب خوندم، کتاب تورات و انجیل و قران خوندم، وصیتنامه امام رو تیتر وار خوندم و ... (اسم چند کتاب رو گفت که همشونو چندباره خونده) بابام نماز اول وقتش ترک نمی شه، خودم تو بسیج عضو نیستم اما هروقت کاری ازم خواستند بی منت براشون انجام دادند (نمی دونم منظورش از این حرف چی بود!) بعد برگشت رو به جمعیت و گفت الان موضوع جامعه واقعا حجابه؟ دارن با این حرفا گولتون می زنن، می خوان سرتون رو گرم کنند، چرا با موضوع عدالت کرسی برگزار نمی کنید، آیا مشکلات مملکت واقعا همین حجابه و بس؟ و ...

می شناختمش،