گفتنی ها

این روزها رئیس جمهور محترم ما هرکجا می رود و هرکجا که سخنی می راند، حرف از نقد و منتقدین و تخریب و ... می زند، اینطور به نظر می رسد که حرفهای این و آن بدجوری خاطر رئیس جمهور عزیزمان را مکدر کرده است. شاید هم آرامش ایشان را برهم زده و در کار دولت فقط با حرفهایی که حتی ما هم نمی شنویمشان دارد اختلال بوجود می آید. سوال اینجاست که چرا رئیس جمهور محترم ما نمی تواند بدون درنظر گرفتن حرف عده ای (به قول خودشان) بی سواد، پول گرفته و افراطی و بدون تاثیر دادن حرفهای برخی تخریب ها به برنامه های خود بپردازد؟ (یادآور می شوم که دولتهای قبلی هم همینگونه و در همین شرایط و در همین کشور کار کرده اند) نگرانی ام از این است که این رئیس جمهور محترم که توافق بزرگ قرن را رقم زد نتواند با منتقدین داخلی توافق کند و طرح دوستی با آنها بریزد، و ترسم از این است که در پایان دوره ریاست جمهوری اگر خدایی نکرده، زبانم لال، نتواستند به قولهایی که به مردم داده اند عمل کنند، اگر از ایشان بپرسیم چرا؟ پاسخ دهند نگذاشتند!!!

سوال دوم اینجاست که رئیس جمهور محترم ما که انقدر نسبت به کشورهای 1+5 و دول غربی و برخی کشورهای زورگو انقدر خوش بین هستند و قصد توافق از نوع برد-برد با ایشان را دارند، همان خوش بینی را نسبت به منتقدین داخلی خود هم دارند؟ آیا می توانند توافقنامه ای همچون آنچه با کشورهای غربی امضا کردند را طرح ریزی کنند و با معارضین داخلی خود کنار آمده و طرح دوستی بریزند؟

همین مطلب در رهیاب نیوز